بازیگری در ایران با پارامترهای «بازیگری» جلو نمی‌رود

به گزارش هنرمندنیوز، مجتبی واشیان، متولد سی فروردین هزار و سیصد و شصت و هشت، تهران، کارشناسی ارشد بازیگری که در سریالهای رقص روی شیشه، زیر خاکی دو، سه و چهار، آتش و باد، فیلم های سینمایی کاناپه، آسمان غرب و تئاترهای صدای یک دست، الیور توئیست، آرش، زن خوب سوپاپ، مرگ مرموز پاترز بازی کرده است، با مجتبی واشیان که این شبها با سریال رویای ریحانه روی آنتن تلویزیون است و همچنین تئاتر اسپیدوی قرمز را روی صحنه دارد گفتگویی کوتاه داشته ایم که با هم می خوانیم.

*این اجرا چه حرفی برای گفتن دارد؟

اسپیدوی قرمز در مورد تقلب و زیر پا گذاشتن اخلاق است که مخاطب در پایان به این سوال می رسد که من هم برای رسیدن به جایگاه یا اهداف باید چه کنم!؟

*و نقش چه ویژگی هایی داشت که آن را پذیرفتید؟

نقش ری در این نمایش ورزشکاری است که می خواهد به المپیک برود و خصوصیات بیرونی این کاراکتر برای من چالش اولیه بود، اینکه خودم را به آن نزدیک کنم و اینکه در پایان به این باور می رسد که همه چیز در درون خودش بوده و فقط کافی است آن را تحریک کند.

*واکنش تماشاگران به حضور و بازی شما در این نقش چطور بود؟

نظرات مختلفی شنیده ام اما اینکه تعداد زیادی از مخاطبان این دریافت را داشتند که در کاراکتر یک استیصال به وجود آمده و اینکه حتی گاهی دلشان برای ری سوخته و آن را باور کرده اند برای من جالب بوده است، من احساس می کنم در این اجرا چند مورد از تیک های رسیدن به نقش را انجام داده ام.

*در آماده‌ سازی برای هر نقش، فرآیند شما بیشتر بر تحلیل متن استوار است یا تمرینات فیزیکی و بدنی؟

با خوانش اولیه این نقش به این نتیجه رسیدم که باید از نظر جسمانی آمادگی لازم را داشته باشم پس یک مدت ورزش های سنگین تری انجام دادم، اما نقاط احساسی و روانی کاراکتر در سر تمرین و تحلیل و گفتگو با بچه ها به وجود آمد.

*در طول اجراهای زنده، چگونه انرژی خود را در هر شب حفظ و بازآفرینی می‌کنید؟

به طور این امر نمی تواند برای بازیگری در چند دقیقه قبل از اجرا به وجود بیاید، انرژی این نقش از صبح باید شروع می شد، تغزیه یک ورزشکار، دویدن و مراقبه کردن از روز اول تمرین و مخصوصا از زمان شروع اجرا بیشتر هم شد که بتوانم تمرکز احساسی برای این نقش را پیدا کنم.

*آینده‌ بازیگری تئاتر را در ایران چگونه می‌بینید و به نظر شما بازیگر امروز چه مهارتهای تازه‌ای باید کسب کند؟

به طور حتم بازیگری در ایران تنها با پارامترهای بازیگری جلو نمی رود و ماجرا دقیقا در بخش دیگر سوال است و به خود تئاتر بستگی دارد، اینکه گروه های تئاتر قبل از خلق اثر به فروش و شرایط مالی تماشاگر فکر کنند، همه اصول بازیگری و دیگر عناصر تئاتر را زیر سوال می برد و دیگر جایی برای خلاقیت وجود ندارد چون بازیگر نمی تواند آموخته خودش را خرج کند، در مواقعی بازیگر می تواند کارهای نوین تری در بازیگری انجام بدهد اما بازیگر ناگزیر است خودش را با این شرایط وقف بدهد، اما بتزیگر بیشتر از هر مهارت دیگری باید به دنبال آرامش ذهن خودش برود و این مسئله چیزی است که تمام بازیگران بزرگ دنیا به دنبال آن هستند.

*استقبال چگونه بوده و آیا این نمایش تمدید خواهد شد؟

با توجه به شرایط حال حاضر جامعه استقبال خوب بوده است و به طور حتم به دنبال تمدید و اجرای مجدد اثر هستیم، ما بعد از اجرا در بوتیک هنر چند شب اجرا هم در رشت اجرا خواهیم داشت.