هنرمندنیوز: اساساً فیلم‌های ایرانی با دلیل و بی‌دلیل یک یا چند سکانس موسیقی به فیلم اضافه می‌کردند و این فضاها علاوه بر پذیرنده‌تر کردن فیلم‌ها، پیوستگی استقبال و محبوبیت بعضی از چهره‌های موسیقی را فراهم می‌آورد؛ از دلکش و ویگن و ایرج بگیر تا عارف و منوچهر و وفایی و فروهر و دیگران...
کار موسیقی آنچنان قدرت داشت که صدای «ایرج» بر چهره فردین نشست و جزو لاینفک فیلم‌هایش شد و...
این سنت‌های سینمایی در این دهه‌ها و سال‌ها هم بیش و کن پیگیری شده است؛ شما در این روزگار فیلمی را نمی‌یابید که در آن حتی به‌شکل گذرا، موسیقی مترنم نشود و ارجاع به گذشته، از نقاط ارزنده فیلم به‌حساب نیاید.
مثلاً پخش آهنگی از «ابی» در مجموعه «پوست شیر» آخرین از این مثال‌هاست که نزد مخاطبان و تعقیب‌کنندگان آثار سینمایی و سریال‌های پلتفرم سر و صدا ایجاد کرد و...
حالا اما یکی از فیلم‌های روی پرده «آهنگ دو نفره» قدم‌ها را فراتر از این حدود گذاشته و اساسا موسیقی را به‌عنوان شیرازه و عطف در کل فیلم جاری ساخته است.
این خودش یک پیشنهاد به سینمای اینترتیمنت است که فیلمنامه در آثار سرگرم‌کننده هم باید با دلیل، سراغ موضوعات برود و آهنگ دو نفره با محوریت یکی از خوانندگان پاپ و محبوب یعنی فرزاد فرزین و به قصد لذت بیشتر مخاطب و تجربه تازه با موسیقی خود را به اصل موضوع نزدیک می‌کند.
فیلم گامی نسبتا نو در این شکل سینمایی است و نکته جالب‌اش کوشش کم‌نظیر «فرزاد فرزین» در نقش یک خواننده موفق است.
گرچه فرزین به اندازه‌ای که جریان پر عطش و جوانانه محیط ما می‌طلبد حضوری همه‌جانبه در فیلم ندارد، اما به‌قدر ظرفیت فیلم، حضوری موفق را تجربه می‌کند و از منظر خود «بازیگر/ خواننده» تلاشی صمیمانه است تا راه را برای تداوم این مسیر باز کند و اگر آهنگ دو نفره در گیشه اقبال یابد می‌تواند پیوستگی فیلم‌های مدل خودش را هم دامن بزند.
کارگردان، یک خانم تازه‌وارد است که بر خلاف سایر کارگردانان زن سینمای ایران از مسیر جریان اصلی وارد شده و کاملا معلوم است که
بازیگر/خواننده با انرژی که گذاشته ، تلاش کرده پاسخ اعتماد فیلمساز را به درستی بدهد.
«جعفر گودرزی»
ارسال دیدگاه: