هنرمندنیوز: اتفاق جدید و خلاقانه امسال بخش سینما کتاب است که با همکاری انجمن سینمای جوان و خانه کتاب برای اولین بار در سی و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران حضور دارد. در این بخش با اکران فیلمهای سینمایی، مستند،کوتاه با موضوع کتاب و اقتباس به همراه حضور عوامل آن فیلم در نمایشگاه اتفاق افتاده است به این بهانه با آقای رضا پورزارعی که خود فیلمساز، مستندساز و خبرنگار حوزه فرهنگ و هنر است و در سی و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران مسئول بخش نشست های سینما کتاب است به گفتگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید:
فیلمهای بخش سینما کتاب در چه سانس های برای مردم اکران میشود؟
فیلمها در سانس ساعت ۱۰ الی ۱۲، سانس ۱۴ الی ۱۶ و سانس ۱۷ تا ۱۹ اکران می‌شوند و ما پیش بینی سانس فوق العاده را نیز کرده‌ایم که اگر فیلمی مورد استقبال قرار بگیرد، آن را دوباره اکران کنیم.
چه فیلمهای را برای اکران در نمایشگاه کتاب انتخاب کردید؟
فیلمهای سینمایی غریب، دسته دختران، هناس، لوپتو، پسر دلفینی، فیلمهای مستند هفت آسمان، متولد آذر، شازده حمام، آن زمستان، چونان سرو، روشنای زندگی، شناسای سخن، و اما نامبرده، آثار عجم، فرزانه فروتن ایران‌مدار ما و فیلمهای کوتاه رنگارنگ، دوآلپا، جناکات، آقا مهدی زین الدین را برای اکران در نمایشگاه انتخاب کردیم.
مبنای انتخاب این فیلمها چه بوده که برای اکران در نمایشگاه کتاب انتخاب شده و استقبال مردم چگونه بوده؟
این فیلمها به صورت اقتباسی یا از روی زندگی نامه نویسندگان ساخته شده اند. بعد از اکران فیلمها جلسه پرسش و پاسخ و نقد با کارگردان و عوامل فیلم ها برگزار میشود. تا کنون استقبال خوبی از اکران فیلمها شده و برای مردم هم جذاب است که بعد از اکران عوامل فیلمها را از نزدیک می‌بینند و با آنها به گفتگو می‌نشینند.
وضعیت اقتباس در سینمای ایران را چگونه می‌بینید؟
قبلا اقتباس از کتاب‌ها کم اتفاق می افتاد؛ ولی خوشبختانه در سال‌های اخیر فیلم های‌اقتباسی از کتاب ها و ساخت مستند در مورد نویسنگان و بزرگان فرهنگ و ادب بیشتر شده است. بیشتر این اقتباس ها در حوزه دفاع مقدس است.اگر فیلمسازان و فیلمنامه نویسان سعی کنند به سمت رمان و کتاب های سیاسی، اجتماعی، ورزشی و تاریخی بروند و فیلم‌هایی با این موضوعات ساخته شود اتفاق خوبی می‌افتد. در حوزه تاریخی ما پادشاهان و ادیبان و شعرای بنامی در طول تاریخ داشته‌ایم که در ایران و خارج از ایران شناخته‌شده هستند و مردم دوست دارند فیلم‌هایی با این موضوع را روی پرده سینما و یا قاب تلویزیون ببینند.
شما خود فیلم‌سازی، مستندسازی و کارگردانی تئاتر هم می‌کنید چگونه میشود در حوزه هنر ماندگار شد و چرا کارهای هنری ما غربی است تا ایرانی؟
قاعدتاً اگر بخواهیم در این هنر مانا و ماندگار باشیم، باید مطالعات کاملی در این حوزه داشته باشیم. ما در زمینه تألیفات هنری مشکلی که داریم کمبود محقق است؛ کسی که تحقیق کند و زمان خود را بگذارد تا سناریو یا خطوط فرضی را تبیین کند و همچنین آنها را ایرانیزه کند. به دلیل اینکه در هنر همه چیز مخصوصاً در تئاتر و سینما از غرب به ایران آمده است هیچ‌وقت نتوانستیم هنرهایی مثل پرده‌خوانی، تخت‌حوضی و نقالی را پیاده کنیم ولی تئاترهای کلاسیک ما اکثراً غربی است. حتی در متن‌هایی که می‌نویسند خانواده خارجی را می‌نویسند و متأسفانه این را نماد روشنفکری می‌دانند.
ما استادان و کارگردانان خوبی داریم مثل بیضایی و جهرمی و بسیاری دیگر را داریم ولی برای نسل امروز نمی‌نویسند. ما افراد بنام کم نداریم. باید روی استادهای بنام سرمایه‌گذاری کنیم تا بتوانند فکر و اندیشه جدید وارد کنند و متن‌های خوب و ایرانی بنویسند.
ارسال دیدگاه: