دنیای سورئال دلنشین در مجسمه های علیرضا آمدی
- شناسه خبر: 82953
- تاریخ و زمان ارسال: ۴ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۳:۱۲
مینا بنی هاشمی و گفتگو با علیرضا آمدی و نظری بر آثار ایشان در کافه (پروژه د)
۲۶ ام مهرماه دیدار و گفتگویی اختصاصی با علیرضا آمدی در کافه (پروژه د) داشتم درباره آثار ایشان بویژه آثار متاخر با نام یک (دیو) .
علیرضا آمدی، نقاش و مجسمه ساز که سابقه و رزومه درخشانی در تمامی زمینه های هنری و همچنین نمایشگاه انفرادی از مجموعه مجسمه های خود در گالری های مختلفی دارد.
او دراین مجموعه میگوید: انسان دیو را آفرید، تا با خلق پلیدی خود را قدسی نشان دهد.
موجودات ماورا الطبیعی علیرضا آمدی که با همه غیر واقعی بودنشان دوست داشتنی هستند.
آنچه از مفاهیم خلق شده علیرضا آمدی میتوان دریافت، تمثیلی است از هنرمندی که با تلاش مذبوحانه اش میخواهد به ماقبل تاریخ برگردد و مفاهیم کهنه بشری را از نو تعریف کند. گویی میخواهد جهانش را با تعاریف جدیدی از زندگی، زندگی کند.
کاراکترهای موجود در این نمایشگاه هرکدام سخنی ژرف و مفاهیمی عمیق از لایه های درونی تر انسان به مثابه موجودی که تاریخ را میشناسد، اخلاق را تعریف کرده است و خود را اشرف همه مخلوقات میداند میباشد.
علیرضا آمدی هنرمندی است که دنیای سورئال دلنشین خود را برای مجسمه هایش با طراحی فرم و حرکت های ظریف و تیزهوشانه با کانسپت مورد نظر خود دارد. ذهن مخاطب در این مجموعه درگیر دیوهایی می شود که برگرفته از چهره انسان و حیوانات هستند که دقت بسیار زیادی در پرداختن جزئیات برای آنها شده است و با آنکه دارای شاخ و شاخک و دندان های تیز هستند با یک بار دیدنشان محبت آنها بر دل تماشاگر می نشیند و شاید دیوهای آمدی، به نوعی همان ابر قهرمان هایی هستند که قرار است دنیا را نجات دهند.
اما یکی از دغدغه های این هنرمند جانمایی آثار منحصر بفرد هنری در فضاهای عمومی و بطن جامعه ای است که در آن زندگی میکند. به نوعی خلاصی از روند کلاسیک انحصاری نمایش آثار هنری در گالری ها و به رخ کشیدن تفکراتش در نگاه بیننده ای که در خیابانها، ترمینالها و کافه ها غرق در روزمرگی است
به این امید که چشم و روح جامعه را با زیبایی هنر و البته مفاهیم عمیقی که از سر می گذراند روبرو کند، با این عقیده که هنر مخصوص قشر خاصی از مردم نیست و به همه جامعه تعلق دارد.
این هنرمند می گوید: من حجم هایی را می سازم و در روند ساختن با آنها زندگی را جستجو میکنم. در ابتدا برای ساختنشان هیچ ایده ای ندارم این روح هنر است که مرا به ناکجا میکشاند. پس می توان گفت آمدی به ویژگی اصلی سورئال متعهد است، یعنی بیان احساس یا اندیشه خالص بطوری که هیچ گونه زمینه فکری قبلی یا وابستگی ذهنی یا تعقیب و هیچ گونه ملاحظه اخلاقی یا قواعد اجتماعی، ادبی و زیبا شناسی، آن را بر انگیخته و متاثر نکرده باشد.
مجموعه یک (دیو)، باور افسانه ای انسانها نسبت به دیوها را در دنیایی فانتزی به خوبی نشان می دهد که تخیل مخاطب را تحریک می کند و آگاهی متعارف و کشف درونیات افراد نسبت به دیوها را به چالش می کشاند.
در انتها می توانم بگویم اگر به دنبال حقیقت باشیم و با تفکیک تحریفات و حقایق دینی و تاریخی و باورهای اسطوره ای می توانیم زندگی مطلوب تری را در صلح با همه چیز داشته باشیم حتی با یک (دیو).