علی مرادی: هدف من اجرا در «استادیوم آزادی» است

گقتگوی هنرمند با خواننده و نوازنده 

علی مرادی، متولد نوزده بهمن هزار و سیصد و پنجاه و چهار، شیراز، فارغ التحصیل مهندسی راه از شهر شیراز که برای ادامه تحصیل به شهر تمپا از ایالت فلوریدای آمریکای شمالی مهاجرت کرده است، از سن هفت سالگی فعالیت موسیقی را از طریق نواختن پیانو، سنتور و دف آغاز و بعد به دلیل علاقه شدید به خوانندگی فعالیت موسیقی خودش را تغییر داد و به طور جدی به فرا گرفتن سولفژ و ردیف آوازی موسیقی ایرانی پرداخته است، در سن نوجوانی به گروهای سرود استان فارس ملحق شد و در سن بیست سالگی به عضویت در گروه موسیقی بزرگ پارس به رهبری هدی پروانه درآمد، پس از یکسال به عضویت در گروه آذرگون درآمد و به عنوان خواننده اصلی گروه تا قبل از مهاجرت به آمریکا فعالیت داشت، از اجراهای مهم این هنرمند به عنوان خواننده اصلی، اجرا در افتتاحیه تالار بزرگ حافظیه در شیراز بود، در کارنامه هنری این هنرمند می توان همکاری با اسطوره های بزرگ موسیقی ایران همچون منوچهر چشم آذر، فرید زولاند، بابک امینی، مسعود فردمنش و شهیار قنبری را مشاهده کرد.

از موسیقی شروع کنیم، چه شد که اصلا به سمت هنر و موسیقی کشیده شدید؟

خانواده من کلا در زمینه موسیقی فعالیت های زیادی داشتند و برای من باعث افتخار بود که پدر و مادر من بسیار از پیشرفت موسیقی من حمایت میکردند و همین امر باعث شد که هیچگاه فعالیت خودم را در زمینه موسیقی فراموش نکنم.

و چرا سراغ خوانندگی رفته اید؟

من در عرصه فعالیت موسیقی به فراگیری سازهای مختلفی علاقه داشتم ولی چون پدرم صدای زیبایی داشت علاقه به خوانندگی را در من بیشتر تشویق می کرد.

سختی ها و شیرینی های این حرفه از نظر شما چیست؟

خب موسیقی هم مثل هر حرفه ای خصوصیت خاص خودش را دارد، برای من شیرین ترین لحظه دیدن این بود که افرادی که در کنارم هستند از شنیدن صدای من لذت می برند و زمانی که من روی استیج برای آنها می خوانم بهترین لحظات زندگی را تجربه می کنم، از تلخ بودن لحظات این حرفه هم به نظر من بیشتر به این مربوط می شود که می بینم آن ارزشهای موسیقی اصیل و زیبای پیشین دارد جایش را به موسیقی سطحی و بدون اساس می دهد، متاسفانه اجتماع هم این را به راحتی قبول کرده و فقط به صرف اینکه می توانند با آن راحتتر ارتباط برقرار کنند آن اصول اولیه را یواش یواش پایمال می کنند.

با این حساب آینده موسیقی ایران و کنسرتها را چطور پیش بینی می کنید؟

همانطور که گفتم متاسفانه به دلیل اینکه اصول، پایه و اساس موسیقی در اکثر کارها رعایت نمی شود، نگران کننده است و متاسفانه به دلیل اینکه اصلوب ترند شدن به یک عده خاصی اختصاص پیدا کرده و کار را برای خوانندگان نوپا سخت تر کرده خوب می تواند خیلی نگران کننده باشد، مثلا قبلا هر خواننده ای که پا به عرصه خوانندگی می گذاشت توسط کمپانی رکورد حمایت می شد و چون خواننده ها نگرانی های دیگری نداشتند بهتر می توانستند به امر خوانندگی خودشان توجه داشته باشند ولی الان بیشتر خواننده ها باید خودشان تمام امر تبلیغات را به عهده بگیرند و بیشتر مواقع این برایشان خسته کننده می شود تا حتی هنرشان را کنار بگذارند، مساله بعدی این است که که مخاطب ها آن حس مسئولیت جهت حمایت از خواننده مورد علاقه شان را از دست داده اند و به صورت قبل از آهنگها و آلبومهای خواننده استقبال مالی نمی کنند، کلا اگر بخواهم درد دل کرده باشم خیلی نگران آینده موسیقی کشورمان هستم و باید بیشتر به آموزش در زمینه حمایت از خوانندگان رسیدگی بشود.

موسیقی پاپ یا موسیق سنتی کدامیک از نظر شما مخاطب بیشتری دارد.؟

طبیعتا همانطور که موسیقی پاپ از اسمش پیداست مخاطب بیشتری دارد ولی چون امر موسیقی یک امر احساسی است و احساسات ما در طول جریان زندگی همیشه در حال تغییر است خیلی وقتها می شود که موسیقی سنتی هم گوشنواز و لذت بخش می شود.

چه ویژه گی هایی را در کارتان استفاده می کنید تا نسبت به دیگران متمایز باشید و مخاطب به سمت آن کشیده شود؟

من بیشتر دارم سعی می کنم که خودم باشم و تقلید از دیگر خواننده ها را از انتخابهایم حذف کنم چون معتقد هستم که اگر خودم باشم به صورت طبیعی مخاطبها و طرفدارهای قوی تری را خواهم داشت.

شما صاحب فعالیت در زمینه فست فود هستید و اولین شخصی که فالوده شیرازی را به آمریکا برده اید، در این رابطه صحبت می کنید؟

به دلیل موقعیت مهاجرتم کارخوانندگی من به وقفه افتاد ولی این مساله به من اجازه داد که در زمینه علاقه بعدی خودم که آشپزی و غذاپختن بود پیشرفت کنم و الان چهار کمپانی بزرگ در زمینه مواد غذایی دارم که به صورت جدی مشغول فعالیت هستند، در زمینه فالوده شیرازی که پرسیدید، در حقیقت خیلی از کمپامی های مواد غذایی دیگری قبل از من فالوده شیرازی را به بازار عرضه می کردند و تمام آنها فالوده را از رشته های چینی درست می کنند که بسیار هم از فالوده شیرازی اصل فاصله دارد ولی من به کمک عموی عزیزم که به من ساخت فالوده را یاد داد توانستم اولین نفری باشم که فالوده اصلی شیرازی که از ابتدای مرحله ساخت از پودر نشاسته تا تمام مراحل ساخت اصلی اش را در آمریکا تولید کنم، فالوده اصل شیرازی را به بازار آمریکا عرضه کنم و چون اسم شناسنامه ای من محمد علی است اسم برند فالوده ام را مش ممدلی گذاشته ام!

آیا الگویی در زمینه خوانندگی داشته اید و دوست دارید با کدام خواننده ها کار مشترک اجرا کنید؟

الگوی من به خاطر نزدیک بودن گستره صدایی ام به آقای ابراهیم حامدی ‘ابی’ است که آرزوی من این است که با ایشان رو یک صحنه اجرا داشته باشم و از نوازندگانی که دوست دارم روزی با آنها اجرا کنم آقای انوشیروان روحانی هستند.

آرمانشهر و هدف شما در دنیای هنر چیست؟

تنها هدف من رسیدن به جایی است که بتوانم روزی کنسرت بزرگی را در استادیوم آزادی اجرا کنم که تمام استادیوم از طرفدارانم پر شده باشد و من هم برای آنها ساعتها اجرا داشته باشم.

در پایان، از فعالیتهای پیش رو صحبت کنید.

می‌شود گفت که تا الان تیم خوبی را در کنارم دارم حالا چه در زمینه ترانه که آقای بابک صحرایی عزیز، ترانه مکرم، میترا مهری پور عزیز هستند و چه در قسمت موزیک و پروداکشن که علی نیک پی، میلاد فرهودی،امیر حسن زاده عزیز هستند تصمیم دارم خیلی آهنگ و موزیک ویدیوهای شاد و جالبی ارائه بدهم.

گفتگو: عباسعلی اسکتی