آرال کاویانی: هنر معاصر رو به پیشرفت است

چه شد از اینهمه هنر سمت نقاشی آمدید و در رابطه با سبک کاری خودتان صحبت کنید.

از مقطع هنرستان به نقاشی علاقه مند بودم، در دوره آموزشم طراحی چهره، طراحی فیگور، آبرنگ و رنگ روغن را آموختم و بعد وارد دنیای تو در توی نقاشی انتزاعی شدم.

چه المان هایی را در کارهایتان به کار می برید تا مخاطب بتواند با آن ارتباط بهتری برقرار کند؟

من تمامی خیال پردازی و ابهام تجارب آدمی را پذیرفته ام و تلاش کرده ام به نوعی جنس و مفهومِ نگاهها در چهره ها و جنس احساسات در رنگها و بافتها را طوری که خودم حس کرده ام به صورت ملموس نمایش بدهم.

زیبایی شناسی چقدر در کار یک هنرمند و مخصوصا حرفه شما اهمیت دارد؟

درک ما از زیبایی شناسی در دنیای هنر مثل ارزشها و برداشت ما از حقیقت زندگی مدام در حال دگرگون شدن است، به طوری که یک اثر هنری می تواند برای نسلی بی اهمیت بوده و ناگهان برای نسلی دیگر حرفها و زیبایی های بسیاری داشته باشد.

بسیاری از کاراکترهای کارهای شما چهره و غالبا خانم ها هستند، این امضا شماست؟

خب تفسیر احساسات خانمها در زبان بدن و نگاهشان برای من ترجمه واضحتری دارد ولی کماکان به کنجکاوی و برداشتهای حسی خودم نسبت به چهره ها، وقایع و زیست روی این سیاره ادامه می دهم.

خانم کاویانی، سختی ها و شیرینی های این حرفه از نظر شما چیست؟

آفرینش یک اثر همراه رنگها و قلم مو که هر بیننده ای با زبان درونی خودش حرفهای آن اثر را می خواند از قشنگترین قسمت ماجرا است و قاعدتا مثل اکثر مشاغل هنری احتیاج به زمان زیاد برای کسب مهارت و تلاش زیاد برای دیده شدن و درک شدن دارد که این از سختی های این حرفه است.

شما دستی هم در عکاسی دارید، عکاسی کجای زندگی شماست؟‌

مقدار کمی پشت دوربین و جلوی دوربین تجربه اندکی کسب کرده ام تا بتوانم کارهایم را در ویترین صحیح تری به نمایش بگذارم.

حوزه نقاشی ما در این سالها چه روندی را طی می کند؟ رو به پیشرفت، ساکن یا در حال پسرفت؟

با اینکه هرگز نمی توانیم تاریخی بنویسیم که نماینده تجربه همه هنرمندان باشد و داستان همه را در خودش جای بدهد ولی قطعا هنر معاصر با توجه به سرعت بالای دنیای رسانه ها رو به پیشرفت است.

به زودی از شما نمایشگاه تازه ای خواهیم دید؟

بله حتما، به زودی… مجموعه ای از نقاشی هایی از من برای نمایش انفرادی آماده هستند.

برای زیباتر شدن دنیا چه می کنید؟

به هر آنچه که دیدنی نیست، عمیق تر و طولانی تر تماشا می کنم.

 

گفتگو: عباسعلی اسکتی