“آرزوهای بر باد رفته” ۷ جایزه “سزار” فرانسوی را در ۴۷مین برگزاری این مراسم ربود

هنرمندنیوز: این فیلم جایزه بهترین فیلم، بهترین هنرپیشه در یک نقش دوم (ونسان لاکست) ، استعداد نوین  ( بنژامن وآزن)، بهترین اقتباساز کتاب بالزاک ( که نوشته هایش همگی نگاره هائی از زندگی و روان انسانهای سالهای پایانی فرن نوزدهم به شمار می آیند)، بهترین فیلمبرداری و  بهترین دکور را از آن خود کرد. این فیلم که نقدی است تلخ از چند و چون حرفه خبرنگاری و دیگر پدیده های اجتماعی، علیرغم کاهش شمار سینما رو ها در سال گذشته، بیش از ۸۷۰٫۰۰۰ تماشاچی داشته است.  این در حالی است که بسته بودن سینما ها به مدت ۵ ماه در سال ۲۰۲۱، به دلیل کرونا، شمار تماشاگران را ۳۰% کاهش داد.

در کنار آن، فیلم “آنت”، اپرا-راک  ساخته “لئوس کارکس”، با شرکت “ادم درایور” و “ماریون کوتیار”، به پنج جایزه دست یافت که یکی از سزاوار ترین آنها، موسیقی فیلم بود که ساخته گروه “اسپارکس” بود. این گروه به اجرای زنده یکی از فطعه های شناخته شده فیلم پرداخت و بدین ترتیب کمی از کسالت مراسم دراز بیش از سه ساعته ی اهدای جوایز کاست.

این دو کارگردان هیچکدام در مراسم حضور نداشتند!!

جایزه بهترین هنرپیشه زن به “والری لومرسیه”، بازیگر و همچنین کارگردان فیلم “آلین” داده شد که نامزد ۱۰ رده از جوایز بود… این فیلم برداشتی شخصی از زندگی “سلین دیون” خواننده سرشناس کانادائی بود که در هیچ یک از مراحل فیلم تماسی با کارگردان نداشته و آن را ندیده است.

جایزه بهترین هنرپیشه مرد به “بنوآ ماژیمل” رسید که بازی خیره کننده ای در فیلم “تازمانی که زنده بود”، ساخته  “امانوئل برکو”، در نقش مرد نسبتا جوانی که به سرطان دچار است و روزهای آخرین زندگی اش را می گذراند،  ارائه داد. او در چند فیلم بسیار خوب دیگر “امانوئل برکو”، در گذشته هنرنمائی کرده بود.

از “آسیاتا دیالو سانیا” هم به عنوان برنده سراز بهترین  نقش دوم زن در فیلم “شکاف”، ساخته “کاترین کورسینی”، باید نام برد که پرستار است و نقش خود را در یک بیمارستان ایفا می کند.  او جایزه اش را به همه درمان کنندگان  تقدیم کرد و گفت به کار پرستاری ادامه خواهد داد.

جایزه بهترین فیلم بلند انیمیشن به فیلم “قله خدایان”، انیمیشنی ساخته ” پاتریک امبر” فرانسوی،  رسید که برداشتی آزاد از اثر نویسنده آی به نام  “باکو یومه ماکورا” بود که آن خود نیز برگرفته از  یک مانگای ژاپنی (داستان مصور)، اثر “جیرو تانی گوشی” است.

جایزه سزار بهترین فیلم خارجی، به شکلی غریب، به فیلم “پدر” داده شده، که گرچه به زبان انگلیسی ساخته شده و در آن “انتونی هاپکینز” بازی چشمگیری ارائه می کند، اما کارگردان آن “فلوریان زلر”، فرانسوی است. در این بخش، فیلم “متری شش و نیم، ساخته سعید روستائی نیز جزو نامزدها بود.

فیلم “متری شش ونیم”  در میان فیلم های برگزیده سندیکای منتقدان فیلم فرانسه نیزبود که چند روز پیش جوایز خود را در مراسمی ارائه نمود. فیلم “اونودا، ۱۰٫۰۰۰ شب در جنگل”ساخته “آرتو حریری”، کارگردان فرانسوی، جایزه بهترین فیلم خارجی را در آن مراسم ربود.

باز هم به شکلی غریب، این فیلم که زبانش ژاپنی و انگلیسی است، جایزه سزار بهترین سناریو را به دست آورد.

گفتنی است که سندیکای منبقدین فیلم، که به تولیدات تلویزیونی و صفحه نیز جایزه می دهد،  جایزه بهترین مجموعه دی وی دی/بلو ری خود را به مجموعه دییکری از فیلم های عباس کیارستمی، زیر عنوان  “سالهای کانون” ارائه کرد که توسط “پوتمکین فیلم” به بازار آمده است.

از “کیت بلانشت”، هنرپیشه استرالیائی برای فعالیت هنری اش در سینما بزرگداشت به عمل اورده شد و “زاویه دولان”، کارگردان و هنرپیشه پر استعداد کانادائی، که در فیلم “آرزوهای برباد رفته” نیز نقشی داشت و می توانست جایزه ای برباید، از “گاسپار اولیل”، هنرپیشه دیگری که درفیلمش بازی کرده بود و چندی پیش در یک تصادف اسکی جان خود را ازدست داد، بزرگداشت پر احساسی به عمل آورد. برعکس، همگی از یاد بود نه چندان در خور سزاوار “برتران تاورنیه”، کارگردانی که سینمای فرانسه بسیار به او مدیون است و یکی از دانشنامه های زنده مهم سینمای جهان به شمار می آمد، توسط برگزار کنندگان مراسم،  گله کردند. طبیعتا “ژان پل بلموندو” هم فراموش نشده بود و بخش هائی از هنرنمائی هایش به نمایش در آمد.

چند دادخواست کوچک. از جمله یاد اوری آوضاع اوکرائین و خطر  بسته شدن  سینمای “لا کله”، سنمای قدیمی تجربی و هنری در محله “لاتین” بر روی صحنه مطرح شد. اما “آرتور حراری”، کارگردان “اونودا”، در سخنان طولانی خویش به خطری که پلتفورم ها سینما را تهدید می کنند اشاره کرد و گفت نباید باور داشته باشیم که سینما تنها می تواند از این راه به زندگی خود ادامه دهد. او گفت :  “ادم نمی تواند برای خرید یک احساس به سوپر مارکت برود” !!! “آرتور حراری” همیچین افزود : “آنچه  شاید دراین محفل چندان وجود نداشته باشد،   شهامت است !! شهامت برای برون رفت از برنامه های از پیش تعیین شده و خود داری از ساختن کالاهای مصرقی و یا وقت پر کن”.. به باور او سینما تنها می تواند با دلاوری در برابر پلتفورم ها ایستادگی کند، نه از راه حسابگری…

می توان گفت که در مجموع برندگان امسال سزارها  سزوار جایزه های ربوده شده بودند اما شاید می شد شماری از آنها را به فیلم ها یا هنرمندان سزاوار دیگری داد که دست خالی از مراسم بیرون رفتند.

“شهلا رستمی”