آیا پاریس پایتخت جهانی سینما است؟

مرکز ملی سینما و فیلم فرانسه، با چاپ این خبر، می گوید که زوند بالا رونده ی  شمار سینما روها، پس از دوران کوید، در فرانسه  همچنان ادامه دارد و این کشور به نسبت کشورهائی با بازار مشابه، کمتر از پیامد های دوران این ویروس، صدمه خورده است. برای نمونه، کاهش شمار سینما روها پس از پایان قرنطینه ی کوید در فرانسه ۱۲٫۸% است ، درحالی که  این کاهش در انگلستان ۱۶%، در آلمان ۱۷%، در ایتالیا ۱۹% و در اسپانیا ۲۲% بوده است.

نقش کمک های دولتی را در این افزایش نباید نادیده گرفت . در کنار آن جشن های گوناگون، که به مناسبت آنها بهای بلیط کاهش می یابد، را هم نباید نادیده گرفت. از حمله این که “شب سفید” (۷ ژوئن)،  با موضوع هفتمین هنر برگزار خواهد شد.

از این رو مسئولان کمر بر بازسازی و بازگشائی شماری از سینماهای پایتخت بسته اند.  بسیاری از سینماهای پاریس در حال باز شدن پس از تغییرات ژرف هستند.

حال خواهیم پرسید آیا پاریس پایتخت جهانی سینما است؟ در آخرین سرشماری انجام گرفته در پایان سال ۲۰۲۴،  پاریس که شهر روشنائی نیز خوانده می شود،  دارای ۷۳ سینما با ۳۸۰ پرده و ۶۳٬۳۹۶ صندلی بود!  که این حکایت از یک بافت فرهنگی پویاتر از همیشه می کند. اما گرچه  در خیابان شانزلیزه (منطقه ۸)، چند سالن در سال‌های اخیر بسته شده‌اند، در مناطق دیگر، مجموعه‌های چندپرده‌ای در حال به وجود آمدن هستند.

عوامل فرهنگی  این شهر دستاوردهای تازه ای را، برای کشش  همه  گونه سلیقه‌ها به سینماها درشهر پاریس به کار بسته اند.

“سی نه” با کانسپتی نو

یکی از آنها، “سی نه” هست که  در یک فضای ۱۵۰۰ متر مربعی در محله هژدهم قرار دارد و پیش تر یک  مغازه ابزارفروشی قدیمی بوده است.  این ساختمان تک طبقه  که شامل یک بار و یک سینما ، با دو سالن نمایش – با ظرفیت ۸۵ و ۹۱ نفر –می شود، تنها یک سینما نیست، بلکه یک مرکز فرهنگی، یک استودیوی تمرین و ضبط، یک استودیوی پسا‌تولید یا یک سالن چندکاره (منظوره) با فضای صحنه‌ای نیز هست. . مأموریت دیگر آن  ایجاد یک قطب کار یابی است تا بدین ترتیب دیدارهایی بین جوانان محله و حرفه‌ ای های سینما و شغل‌های نمایشی سازمان دهد. یک مرکز تغذیه‌ی رایگان نیز توسط بنیاد ارتش نجات در آن وجود خواهد داشت  که  این مرکز شامل یک رستوران، یک سوپرمارکت و یک آشپزخانه مشترک خواهد شد.

این سومین سینمای منطقه ۱۸  در رده «هنر و تجربه» قرار می گیرد. برای برنامه‌ریزی آن ، تولیدات لا سیرا، شرکت مسئول،  بر مشارکت فعال ساکنان محله یا دانشجویان پافشاری می‌کند. هدف آنها بیست هزار ورودی درنخستین سال است.

سینمائی تازه برای سن ژرمن دپره

یک سینمای تک‌پرده‌ای که در سال ۱۹۶۹، زیر نام “بیل بوکه”  در کوچه گیوم آپولینر ، در منطقه ۶ پاریس گشوده شد و در درازای سال‌ها صاحبانش آن را دست به دست کردند.  نامش تغییر یافت .  سپس به یک مجموعه بار-سینما-رستوران و پس از کوید به یک باشگاه خصوصی که از کنسرت‌ها و کنفرانس‌هایی با کارگردانان بین‌المللی، میزبانی می کرد، نبدیل گردید،  در دسامبر ۲۰۲۴، شرکت ” فیلم‌های لوزانژ” این سالن را خریداری کرد و نام سن ژرمن دو پره را به آن داد تا  دوباره به یک سینمای «هنر و تجربه»  در محله تبدیل شود.

“پاگود”  یا بازگشایی یک مکان افسانه‌ای

از سال ۱۸۹۶ تا ۲۰۱۵، این سینمای عجیب و غریب پاریس در خیابان بابیلون  (منطقه ۷)، ” پاگود”،  که با الهام از زیارتگاه نیکو توشوگو در شهر نیکو (ژاپن) ساخته شده و شماری را به دلیل غریب بودنش به خود می کشاند و تمام نقاشی‌ها و پرده‌هایش از این کشور  وارد شده‌ بود،  در زمانی دراز خصوصی بود. سرانجام، در سال  ۱۹۳۱، عموم مردم می‌توانستند در آنجا فیلم تماشا کنند.

“پاگود” کم کم، به ویژه با پخش آثار موج نوی سینمای فرانسه در دهه ۱۹۶۰، به یک مکان مهم سینمادوستی تبدیل شد.  اما مردم، هم برای دیدن فیلم‌ها و هم برای تماشای معماری و باغ ژاپنی آن،  به آنجا می‌رفتند. این ساختمان و باغ آن در فهرست بناهای تاریخی ثبت شده است. این سینما، به دلیل فرسودگی،  یک بار بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۰ و دوباره در نوامبر ۲۰۱۵ بسته شد.

حال اگر امروز دوباره زنده می‌شود – کارهای بازسازی آن باید امسال به پایان برسد – این به یاری سرمایه‌گذاری یک میلیاردر آمریکایی به نام چارلز اس. کوهن، یک دلخسته ی سینمای مستقل، است  که این مکان را در سال ۲۰۱۷ خریداری کرد.  بنا براین ما به زودی  “پاگود”  را با یک باغ ژاپنی تازه و یک سرسرای شیشه‌ای خواهیم دید. این مکان همچنین با افزوده شدن چهار سالن سینما ، در حالی که پیش تر تنها دو سالن داشت، گسترش می‌یابد. شمار صندلی های آن نیز از ۲۰۰ به ۴۰۰ صندلی خواهد رسید.

“کلید” تعطیل نخواهد شد

تنها سینمای  وابسته به یک انجمن در پاریس،  سینمائی که در سال‌های اخیر همواره خبر ساز بوده، پس از پنج سال مبارزه برای جلوگیری از بسته شدن آن، به کمک یک صندوق  کمکی آنلاین و هوادارن بسیار، از جمله “کونتین تارانتینو ” و “سلین سیاما”، نجات یافت.  پنجاه داوطلب، در چارچوب گروهی به نام “لا کله ریوایول” ، گرد هم آمدند  و به نو سازی همه ی پست های ایمنی ساختمان،  برای دادن یک زندگی دوباره به این سینما، پرداختند. گفتنی است که این سینما در ۱۰ اکتبر ۱۹۷۳ در کوچه” لا کله” باز شده بود  تا کارهای کم نمایش داده شده ی فیلمسازان  را به بهای  مناسب نمایش دهد.

این سینما در درازای زمان به دست چندین نفر افتاد.  از جمله یک کارگردان بنینی  بود که برای ترویج سینمای آفریقا تلاش می‌کرد . اما از سال ۲۰۱۰ زیر نام “لا کله-لوزاژ دو موند” (کاربرد جهانی)، توسط انجمنی برای پخش سینمای جهان (۲۵۰۰۰ فیلم از ۱۳۰ کشور) اداره می‌شد. در سال ۲۰۱۸، به دلیل اختلاف با صاحب خانه، سینما بسته شد. اما با تلاش کارکنان پیشین،  که  صندوقی کمکی برای پروژه بازگشایی راه‌اندازی کردند، این سینما دوباره زنده شد. امروز، این گروه در حال بررسی چگونگی اداره آینده این مکان برای بازگشایی شکوهمند آن ،در خیابان دوبنتون (منطقه ۵)،  در چند ماه آینده است.

“لا ژئود”، پس از شش سال

گنجینه معماری شهر علوم و صنعت (منطقه ۱۹)، “لا ژئود” (گنبد) ، که در ۶ مه ۱۹۸۵ افتتاح شد، یک کره بزرگ – با قطر ۳۶ متر –  را در بر می گیرد که توسط ” آدرین فنسیلبر” معمار  ساخته شد. بیش از سی سال، سالن سینمای غول‌پیکر آن، که دارای  پروژکتورهای ۱۸۰ درجه‌ای و سیستم صدای پیشرفته‌ بود، دوستداران سینما در پاریس را به خود جذب کرد. اما در دهه ۲۰۱۰، با گسترش فناوری‌های تازه نگاره ای  که همواره چند لایه تر و کیفیت‌مندتر می‌شدند، این مکان تازگی خود را از دست داد و شمار بازدیدکنندگانش کاهش یافت. سرانجام، در سال ۲۰۱۸، سالن برای نوسازی بسته شد.

از زمان بازگشایی آن در پایان سال ۲۰۲۴ در خیابان کورنتین-کاریو  (منطقه ۱۹)، این سالن ۳۰۰ تماشاگر را در هر سئانس پذیرا است و دارای یک پرده نیم‌کروی  است که به ویژه برای پروژگتور های  ۴کی طراحی شده است. برنامه‌های روز هنگام آن شامل مستندهای علمی و طبیعت‌گرا در قالب نیم‌کروی و فیلم‌های پرفروش، با تکنیک آی‌مکس لیزر، شب هنگام و درپایان هفته می شود.

آیا پاریس پایتخت جهانی سینما است؟

“الیزه لینکلن”  برای تغییر آماده‌ می شود

یکی از سینماهای کمیاب خیابان شانزلیزه (منطقه ۸) که از ماه فوریه بسته شده، “الیزه لینکلن” است که می خواهد، در راه نجات از خطر نابودی،  خود را با انتظارات تازه مردم هم آهنگ کند. از این رو، سه سالن آن که در سال ۱۹۶۹ ساخته شده‌اند، تغییر خواهند کرد. “الیزه لینکلن” در نهایت، گرچه همچنان روح سینمای مستقل هنر و تجربه خود را نگه خواهد داشت، به یک «بوتیک-سینما» ی ارزنده و  رده بالا تبدیل خواهد شد.

کارهای بزرگی برای ایجاد فضاهای تازه در ان انجام خواهد شد و یک سالن چندمنظوره  نیز ساخته خواهد شد که هم برای پخش فیلم‌های پرکاربرد و هم برای میزبانی کوکتل‌ها و سایر رویدادها به کار گرفته خواهد شد.. بازگشایی این سینما برای ماه اوت  آینده پیش‌بینی شده است.

دوسینمای دیگر متعلق به “مولتی سینه”، یعنی “۷ پارناسین” (منطقه ۱۴) و ” ۵ کومارتن” (منطقه ۹)به تازگی نوسازی شده اند.

«شهلا رستمی»