یکی از رخداد های سینمائی روزهای اخیر فیلم “رخداد” است که شیر طلائی فستیوال ونیز را ربود

هنرمندنیوز: “اودری دیوان” که با وفاداری کامل به رمان خانم “آنی ارنو”، که برپایه زندگی نامه خود وی نوشته شده است، فیلمش را ساخته، با همان واقع گرائی ی کتاب اما بدون اینکه تبدیل به یک گزارش خشگ پزشگی تبدیل شود، به راه پر مصیبت دختری می پردازد که  در سال ۱۹۶۳ دانشجوست و بسیار جدی به تحصیلات خود ادامه می دهد. از بد بخت “آن”  (آناماریا وارتولومه)   باردار می شود و گرچه انسان خود داری است و رازش را به کسی نمی گوید، با دلزدگی از جوانی که از او باردار است، تصمیم می گیرد آن را سقط کند.. اما در فرانسه ی آن سالها که سقط جنین محکومیت سنگینی داشت  و غربال کنندگان حتا به مرگ محکوم می شدند، یافتن چنین کسی هم دشوار و هم خطرناک بود. اما امتحانات نزدیک بودند و شکم او نیز در حال بالا آمدن. سر انجام و پس از دست به دامن شدن دکتر های بدون اخلاق،  بی تفاوتی دوستان نزدیکش و تهیه پول سقط جنین از راه فروش کتابها و هدیه هایش، “آن” زنی را می یابد که به این کاره اشتغال دارد. در اینجاست که کارگردان با توانائی بسیار تماشاگر را در اضطراب همه ی لحظات جستجو و حتا درد جسمانی شخصیت می گذارد.  “اودری دیوان”همچنین برای وفادار ماندن به داستان نویسنده که، به گفته خود وی، می خواست نه به ماجرا جنبه شاعرانه ببخشد و نه آن را سرشار ازخشم کند، ناچار بود ضرب آهنگ داستان را هدف بگیرد. از این رو، قطع فیلم را تقریبا مربع برگزیده که فضای تنگ  زندگی شخصیت را منتقل کند و در عین حال  خفقانی که زندگی برون از کادر دوربین بر شخصیت هموار می کند را در آن بگنجاند.  کاری برخلاف کار “کلود شابرول”، که در فیلم “مورد زنان”، بیشتر چهار چوب اتاق غربال گر را در نمائی نزدیک نشان می داد و فضای بیرون و یا فشار آن کمتر به آن راه می یافت.

زیر ذره بین بردن مبارزه سرسختانه دختر جوان که  از هدفش دور نمی شود و در عین حال اجحافی را  که به زنان روا می رود و در بسیاری از اجتماعات همچنان ادامه دارد، از نقاط  توانمند فیلم است.

در واقع، “ادری دیوان” نه تنها یک داستان واقعی و دلخراش را تعریف می کند، بلکه با زنانی همراه می شود که برای دفاع از آینده خویش و قربانی نشدن و قربانی نکردن انسانی دیگر، نظم رایج را نمی پذیرند و  سرنوشت جسم خود را به دست می گیرند.

خانم “آنی ارنو”، نویسنده ای که داستان این فیلم از زندگی و کتاب وی برگرفته شده، یکی از شخصیت های مهم ادبی فرانسه است که درسال ۱۹۴۰ به دنیا آمد و در سال ۱۹۸۳ ، جایزه مهم ادبی “رونودو” را برای یکی از رمان هایش به نام “میدان” ربود. او سپس جوایز ادبی بسیاری را از آن خود کرد و نخستین زنی است که انتشاراتی مهم “گالیمار” بخش مهمی از آثارش را در کلکسیون پر وجهه “کوارتو” در سال ۲۰۱۱ به چاپ رساند.

شهلا رستمی