صبا صفا: مفهوم زیبایی از نگاه مخاطب متفاوت است

در رابطه با سبک کاری خودتان صحبت کنید، سبک شما تلفیقی از طراحی و تصویرسازی است؟

شش سالی می شود که در زمینه طراحی شخصیت و طراحی و تصویرگری خلاق آموزش می دهم، خودم را اینطور معرفی می کنم: یک هموارکننده مسیر برای هنرجوهای علاقمند و تصورم بر این است که در این زمینه موثر بوده ام، مشخصا برای نگاه مسئولانه و تعهدم در این مسیر این روزها فعالیت بیشتری در زمینه خلق تابلوهای نقاشی ام دارم، در سال گذشته دو نمایشگاه انفرادی با عنوان های ژینگاه و نامحدود داشته ام که ژینگاه به معنای فصل زنانه و نامحدود هم جمع آوری از برداشت من از سکانس های فیلم های مورد علاقه ام بوده است، به دلیل علاقه ام به هنر بازیگری و فعالیت کوتاهی که در آن زمینه داشته ام.

چه المان هایی را در کارهایتان به کار می برید تا مخاطب بتواند با آن ارتباط بهتری برقرار کند؟

من به تمامی از قدرت شهود و الهام خلق اثر می کنم که در وجود هر هنرمندی است و گاها با توجه و تقویت هنرمند قدرت پیدا می کند، ماهی عضوی ناخوانده و بی دعوت بود که در کارهای من لیز خورد و به جریان افتاد و برای من درکی از جریان در زندگی است که در احوالات مختلف در آثارم ظاهر می شود، لازم است بگویم که متعهد به حضور هیچ المان ثابتی نیستم و اجازه می دهم روح و قلم مسیرم را پیدا کنند.

نگاه مخاطب برای شما اولویت دارد یا تنها اینکه روح خودتان ارضا شود دلیل کافی برای فعالیت هنری است؟

در زمینه تصویرگری نگاه مخاطب بسیار تعیین کننده است چون تصویرگری یک زبان است، زبانی که هر ملیتی لازم است آن را بدون هیچ کلامی بفهمد و از آنجایی که من حرف برای گفتن بسیار دارم تابلوهای نقاشی ام هم به نوعی دارند همین مسیر را طی می کنند، تنها تفاوت بین نقاشی و تصویرگری برای من این است که در زمینه به تصویر کشیدن کتاب هایم بیشتر پذیرای نقد ناشر، نویسنده و مخاطب هستم اما در مورد نقاشی‌ های خودم منتقدم را خودم انتخاب می کنم و چشم و گوش می بندم به روی هر نوع نقد چون معتقد هستم برای آثاری که از شهود خلق می‌ شوند جایی برای انتقاد وجود ندارد.

خانم صفا، سختی ها و شیرینی های این حرفه از نظر شما چیست؟

در مورد خودم لازم است بگویم که من کاملا خودآموخته یا زیباتر بگویم خدا آموخته هستم، من هیچ وقت آموزش ندیده ام و استادی من را در این مسیر همراهی نکرده است، بزرگ ترین مشوق خودم برای حرکت در این مسیر بوده ام، شاید به این دلیل که در خانواده ای بزرگ شده ام که همه هنرمند بوده اند و هنر بدیهی ترین رویداد برای ما بوده است.

زیبایی شناسی چقدر در کار یک هنرمند و مخصوصا حرفه شما اهمیت دارد؟

از نگاه من زیبایی شناسی مشخصا به نگاه هر هنرمند و تعهدش به رسالت هنرش بستگی دارد و اینکه در هنر مفهوم زیبا از نگاه مخاطب بسیار متفاوت است، مشخصا در مورد خودم از جایی که در مسیر خودشناسی پا گذاشته ام و سعی بر شناختی عمیق تر از وجودم داشته ام تا حدود زیادی خلق زیبایی در عین رساندن مفهوم نقش مهمی پیدا کرد و رنگ ها بیشتر در آثارم به رقص درآمدند.

معمولا هنرمندان در آثار خودشان امضایی برای سبک خودشان دارند، امضای کارهای شما چیست؟

امضای من پیرو تعهدم در مسیر خلق آثارم است، اولین حرف اسمم نماد قویی است که تاج بر سر دارد، قو برای من نشانه ای است از لطافت و عشق و وفاداری، خصلت هایی که در روح زنانه به تمامیت است و تاج نمادی از اقتداری نه از جنس مردانه بلکه قدرتی از جنس لطافت و آرامش و تواضع.

و اکثر کاراکترهای کارهای شما خانم هستند، دلیل یا رمزی پشت این اتفاق نهفته است؟

من زندگی چندان آسانی نداشته ام و همیشه میل به اقتدار و آگاهی بیشترین میل بود که من را از جا بلند می کرد و به حرکت در می آورد، با شناختی عمیق تر از خودم عاشقانه دنیای زنانه ام را دوست داشته ام، همینطور تمامی زن هایی که اقتدار و توانشان را در عین لطافت و زنانگی حفظ کرده اند، برای تمام سختی ها در مسیر حفظ زنانگی و رنگ و بوی مردانه نگرفتن به هنگام جنگیدن برای سرپا ایستادن ها، زن و حفظ زنانگی ها بزرگ‌ ترین دغدغه من شد و پیرو شناخت عمیق تر از وجود زنانه دختربچه بازیگوش و با احساس و شکننده حاضر در وجود زنانه که در هر دغدغه ای به نوعی در تابلوها نقش می بندد.

برای زیباتر شدن دنیا چه می کنید؟

من صبا صفا برای زیباتر شدن دنیا تمام تلاشم را می کنم تا رد پایی جز به مهر و جز به عشق از خودم به جای نگذارم.

گفتگو: عباسعلی اسکتی