هنرمندنیوز: هادی فقیهی که برگزیده رشته نگارگری چهاردهمین جشنواره هنر‌های تجسمی فجر است با اشاره به اینکه ۲۲ سال سابقه نگارگری دارد، گفت: من کارشناس کنترل هوایی و کارشناس ارشد ژئوپلتیک هستم، اما از دوران نوجوانی به مدت هفت سال نقاشی رنگ روغن انجام می‌دادم و سال ۸۰ که از موزه استاد فرشچیان بازدید کردم با نگارگری آشنا شدم. علاقه زیادی به این رشته پیدا کردم چند سالی نزد بهنام شریفی پایه نگارگری و مکاتب مختلف را کارکردم. چند سالی بر اساس آثار استاد فرشچیان کار می‌کردم اما از ۱۲ سال پیش طرح‌های خودم را در مکتب تهران و به شیوه معاصر کار می‌کنم.
فقیهی ادامه داد: آثار من نشان دهنده دغدغه‌های ذهنی خودم است. انسان در سنین و دوره‌های مختلف دغدغه‌های متفاوتی دارد که روی کار او تأثیر می‌گذارد. من نیز همینطور هستم و آنچه ذهنم را درگیر می‌کند روی کاغذ می‌آید.
او درباره اثری که در جشنواره نمایش داد گفت: تابلوی «کاروان عمر» با مضمون مرگ است و به گذر زمان و عمر انسان اشاره دارد. نگارگری یک نقاشی تمثیلی است و همه چیز با استعاره نمایش داده می‌شود. من گذر زمان را به یک شتر تشبیه کردم که رم کرده و به سرعت در حال عبور است. یک انسان سالخورده نیز سوار شتر است که زیر پای او نماد‌هایی از علم، ثروت و قدرت دیده می‌شود و این‌ها توشه راه اوست. شخص دیگری در کنار او دیده می‌شود که در یک دست شمع و در دست دیگرش داس دارد. در ادبیات و نگارگری داس نشانه مرگ است و شمع نماد‌امید است و آمدن آن‌ها در کنار یکدیگر نشان می‌دهد که‌امیدواری به آینده وجود دارد هرچند که مرگ همیشه پشت سر ماست.
فقیهی ادامه داد: نگارگری چون پیوند قوی با ادبیات دارد دست هنرمند را برای استفاده از تعابیر و نماد‌ها باز می‌گذارد. هنرمند در نگارگری نسبت به هنر‌های دیگر می‌تواند شاعرانه‌تر با موضوع برخورد کند و آزادی عمل بیشتری برای ارائه مضمون دارد. نگارگری قواعد خاصی هم دارد و قرار است که یک فضای بهشت گونه را تصویر کند. با مسائل به شکل ماورای طبیعی برخورد می‌کند و بیشتر به شعر نزدیک است.
