“پایتخت”؛ ستاره ای که ماه مردم شد

این سریال در فصل هفت با تغییر برخی بازیگران مثل سارا و نیکا و بهروز که حالا هم از نظر قد و ابعاد از برادرش بهتاش پیشی گرفته و نیز تغییر چهره برخی شخصیت ها مثل فهیمه با بازی نسرین نصرتی و لاغری هما با بازی ریما رامین فر مهمان خانه های مردم ایران است.

سیروس مقدم و عوامل او همیشه با ایجاد خلاقیت هایی در متن و قاب تصویر، تازگی و طراوت را به هر فصل از پایتخت می بخشند تا شایسته مخاطب ایرانی باشد.

نمونه بارز خلاقیت در فصل ۷ را باید ماشین پرنده بدانیم که هر مخاطبی چشم بسته هم می تواند متوجه شود که برای ساخت و فیلمبرداری سکانس های مربوط به آن، گروه ساخت پایتخت چه سختی و مشقت هایی کشیده اند و قطعا این اقدامات همه برای ارائه اثری دلنشین برای مخاطب است.

در “پایتخت ۷” قصه هر چه جلوتر می رود جذابیت آن بیشتر می شود اما مخاطبان پس از پخش قسمت های ابتدایی کنجکاوانه و بی صبرانه منتظر حضور بهرام افشاری در نقش بهتاش فریبا بودند، بازیگری که وزنه سنگین پایتخت است و وقتی نیست جای خالی اش کاملا احساس می شود، در قسمت های ابتدایی این فصل نبود افشاری کاملا حس شد و وقتی در شمایلی جدید در قالب کسی که از میمون بیماری گرفته است در قاب تصویر حضور پیدا کرد این فصل سریال را ارتقا داد تا جایی که مخاطب هر شب شاهد هنرنمایی های او بود.

ارزش پایتخت وقتی بیشتر می شود که در مقام مقایسه با آثار چند قسمتی مثل “زیر خاکی” و “نون خ” که فصل های جدید آنها روی آنتن رفت از متن و قصه قویتری برخوردار است و همچنان پس از ۷ فصل و به عنوان ادامه دارترین سریال ایرانی مخاطبان را با خود همراه کرده است.

جدا از خلاقیت هایی مثل ماشین پرنده و حمله خرس به کمپر در “پایتخت” که در واقع روی دست سعیدآقاخانی در سکانس حمله خرس در فصل دوم نون خ زده است تصویربرداری متفاوت و دلنشین از شهر مشهد و حرم امام رضا و صحن و سرای آن از دیگر نکات قوت فصل هفتم سریال است.

در سریال ها و آثار سینمایی از شهر مشهد و حرم امام رضا همواره مخاطب با تصاویری از زاویه پایین و روبرو در قاب تصویر مواجه بوده است اما در سریال پایتخت ۷ از زاویه بالا و با استفاده از هلی شات مخاطب با تصاویر و حتی زوایا و مکان های جدید از شهر مشهد و حرم حضرت علی بن موس الرضا(ع)  مواجه می شود، تحت تاثیر قرار می گیرد و حال خوبی پیدا می کند.

بازی بازیگران در فصل هفتم پایتخت دارای قوت و ضعف است. یک بهرام‌افشاری فوق العاده که کاملا سطح سریال را از زمان حضورش بالا می برد و مشخص است که روی حرکات میمون ها و ویژگی هایشان دقت داشته و مورد بررسی قرار داده تا بازی درستی را از این حیوان به نمایش بگذارد. احمد مهران فر در نقش ارسطو در قسمت های ابتدایی به نظر می رسد گفتارش شبیه شخصیت قنبر در “خجالت نکش” است. شخصیت نقی معمولی با شخصیتش در فصل های قبل فرق کرده و به نوعی با توجه به گذشت زمان و بالارفتن سن شاید انسان کامل تری شده است که محسن تنابنده نیز سعی می کند طوری ایفای نقش کند که مخاطب این ویژگی را دریافت کند. هومن حاجی عبداللهی و نسرین نصرتی نیز بازیگرانی هستند که نقش هایشان را به خوبی ایفا می کنند.

“پایتخت ۷” توانست در فروردین ماه ۱۴۰۴ مخاطبان زیادی را پس از مدت ها با تلویزیون آشتی داده، آمار مخاطبان این رسانه را بالا برده و رکوردشکنی کند.استقبال از پایتخت ۷ تا جایی بود که در زمان پخش این سریال مردم اینترنت را کنار گذاشته و جمع خانوادگی را برای دیدن سریال تشکیل دادند، موضوعی که پایتخت به آن تکیه دارد؛ خانواده،جمع صمیمی و همبستگی. یکی از سکانس هایی که بازخوردهای زیادی در فضای مجازی و واقعی در بین مردم‌ و پیر و جوان داشت سکانس مشاجره میان بهتاش و خانواده از جمله نقی بود. مشاجره ای که حرف های زیادی در خود داشت و بازخوردها هم حاکی از همین موضوع بود.

با استقبال و بازخوردهایی که پایتخت از سوی مردم داشت قسمت پایانی با تصمیم عوامل در برج میلاد اکران شد، موضوعی که تا کنون برای سریال دیگری از تلویزیون شاهد نبوده ایم و این حکایت از همراهی مردم با وجود ماهواره ها و برنامه های مختلفی که هرروزه پخش می کنند دارد یعنی اگر تلویزیون برنامه ریزی درست و مداوم نه مقطعی با حمایت از چهره ها در پیش بگیرد می تواند یک ملت را مانند خانواده در جمعی صمیمی، با اتحاد و همبستگی شکل دهد، هدف و اصولی که همواره پایتخت در ۷ فصلی که تولید و پخش شد در خود داشته و دارد.

«مصطفی زبرجد»