چگونه ثروتمند شویم (با کمک مادربزرگ‌مان)، فیلمی که نسل‌ها را در خنده و اشک پیوند می‌دهد

داستان فیلم بدین گونه است که  مادربزرگ خانواده‌ای چینی-تایلندی، در پی یک ویزیت پزشگی،  به سرطانی پی می برد که به مرحله نهایی رسیده است. خبری که همه ی خانواده را غافلگیر می کند.. پس از گذر از این شوک، هر عضو خانواده به دنبال به‌دست آوردن سهم خود از ارث بر می آید و تلاش  می‌کند توجه مادربزرگ را جلب کند. در این میان، نوه اش به نام “ام”، این خبر دردناک را خبر خوبی می‌بیند و  بر این می آید که نقش  یک نوه نمونه‌ را بازی ‌کند تا  خانه به او به ارث برسد. اما این ترفند مکارانه و پیوند  دوستانه و دوباره‌ای که بین نوه و مادربزرگ شکل می‌گیرد، فیلم را، علیرغم پیش بینی پذیری ماجرا، به سوئی دیگر می برد.

با داستانی تاثیر گذار ، کارگردانی خوب و نیز سقر به درون زندگی انسان های معمولی در یک کشور کوچک آسیائی، این فیلم توانست اشگ تماشاچیان را در سینما در آورد و  بسیاری را بر این وادارد که  ویدیوهایی در تیک‌تاک پیش و پس از تماشای فیلم منتشر کنند. آخرین باری که چنین پدیده‌ای در شبکه‌های اجتماعی رخ داد، هنگام اکران فیلم بلند «رضایت» (۲۰۲۳) بود، که بر اساس رمان هم‌نام “ونسا اسپریگورا” ساخته شده بود. با «چگونه ثروتمند شویم (با کمک مادربزرگمان)»، تماشاگران جوان دوباره از ورای این فیلم تایلندی، احساسات ژرف خود را بیان می‌کنند.

فیلم «چگونه ثروتمند شویم (با کمک مادربزرگمان)» ، در سایت “لترباکس” امتیاز ۴٫۳ را گرفته و تاکنون بیش از ۴۰,۰۰۰ نقد از کاربرانی دریافت کرده  که شیفته این اثر شده‌اند. این خبر خوبی  نه تنها برای سینمای تایلند بلکه به‌ویژه برای کارگردان آن  “پات بونیتی پات”به شمار می آید  که فیلمش برای رقابت در اسکار انتخاب شد. هرچند که، در نهایت،  آکادمی اسکار در ۲۳ ژانویه، این فیلم را در فهرست کوتاه بهترین فیلم خارجی نگذاشت.

توانمندی فیلم در کجاست ؟

با آشتی دادن کسانی که از فیلم های احساس برانگیز  دوری می کنند با روز مره گی خانواده ای در گیر در دلمشغولی های خود، این  فیلم با مانور دادن روی یک واقعیت سرد و تلخ، بدون فراموش کردن جنبه های دوست داشتنی اعضای یک خانواده،  تبدیل به یک پدیده جهان شمول می شود.  با موضوع رها کردن سالمندان در جامعه‌ای که مجبورند دوران پیری خود را در تنهایی بگذرانند، با دیالوگ‌های خوب و تعادل بین لحظات احساساتی و طنز، کارگردان توانسته است تماشاگران را در زندگی روزمره ی یک  خانواده  تایلندی سهیم  کند و نشان دهد که در نهایت  انسان ها به یکدیگر شباهت بسیار دارند.

در لایه زیرین، «چگونه ثروتمند شویم (با کمک مادربزرگمان)» نشان می‌دهد که چگونه  جامعه در این می کوشد که  مرگ را از زندگی روزمره خود بزداید. بدین سان که در بسیاری از نقاط دنیا، سالمندان دیگر در کنار خانواده در بستر مرگ نمی‌میرند، بلکه در اتاق‌های بیمارستان های بی روح، گاهی در کیلومترها دورتر از خانه‌شان، فراموش می شوند.

این فیلم همچنین بر زندگی روزمره‌ای سخت خانواده‌ها انگشت می گذارد  که توانایی نگهداری از سالمندان خود را ندارند و ناچارند بار این مسئولیت را به دوش بکشند، ولو گاه با انگیزه‌های مالی.

“چگونه ثروتمند شویم (با کمک مادربزرگمان)”  بیشتر آینه‌ای در برابر جامعه می گذارد تا  ناپسند ی رفتارهایش را ببیند. این همذات پنداری سبب می شود که دل تماشاگر به درد آید و کاستی های خود را دریابد. بدون شک، “پات بونی تی پات”  بی‌تفاوتی نسبت به سرنوشت سالمندان را برجسته می کند و راه دیگری را نشان میدهد: دلبستن به دیگری و او را همراهی کردن.  به گفته ای دیگر : ولو گاه مردم در آغاز یک رابطه  از یک اندیشه ی نیکو برخوردار نباشند اما با ایفای نقش یک انسان از خود گذشته و همراه، چه بسا همان می شود و طبیعتی دومی برای خود می سازند.

حال در جهانی که  هم چیزبا شتابی سرسام آور پیش می رود، شاید زمان  آن رسیده باشد که کمی آرام‌تر شویم و «چگونه ثروتمند شویم (با کمک مادربزرگمان)» را ببینیم،  تا شاید یاد بگیریم چگونه دنیای دیگری را با سالمندان خود تجربه کنیم.  کاری که یکی از پسرهای مادر بزرگ، در یکی از صحنه های تاثیر گذار انجام می دهد ومی گوید : «بگذار من پسر تمام‌وقت تو شوم!»

جمله ای که به اندیشه وا می دارد و با پایان بسیار کوبنده ی فیلم، در دل تماشاگر رخنه می کند.

«شهلا رستمی»