عطیه نوروزی شایان: یک عده با پول «سلبریتی» می شوند!

هنرمندنیوز: با عطیه نوروزی شایان که عاشق بازیگری است و دستی هم  در شعر، ترانه، موسیقی، نقاشی و دنیای تصویر و نور دارد گفتگویی کوتاه داشته ایم که با هم می خوانیم.

از ترانه شروع کنیم، ترانه و نوشتن کجای زندگی شما  است؟

یک وقت هایی است که واژه ها در ذهنم انباشته می شوند  و خواب و خوراک را از من می گیرند، کلافه می شوم و تنها راهی که باعث می شود آرامش بگیرم نوشتن است، من می از کودکی نوشتم، ولی خوشبخت بودم و مفتخر به اینکه چهار سال شاگرد دکتر افشین یداللهی باشم، دکتر به من گفت: ما سعدی و حافظ و مولانا داریم، بگرد عطیه شایان را پیدا کن، خودت را بنویس! من ترانه محاوره نوشتن را از دکتر افشین یداللهی یاد گرفتم و بخش بزرگی از زندگی هنری ام را مدیونشان هستم، دکتر به من یاد داد قهرمان زندگی خودم باشم، یک روزی می  رسم به نقطه ای که استادم به شاگردش افتخار کند، ترانه زندگی من است، درونیات من است، گاهی هیچ گوش شنوایی نیست که بشود با  آن حرف زد، ترانه بخش پنهان من است که با وزن و قافیه روی کاغذ نقش می بندد.

برای بهتر شدن ترانه هایتان از چه المان هایی استفاده می کنید؟

من بیشتر خودم و حس درونی ام را می نویسم، بن مایه ترانه هایم “عشق” و “خدا” است.

در چند فیلم کوتاه بازی کرده اید، چه شد سمت این حرفه رفتید؟

بیش از ده فیلم کوتاه بازی کرده ام که بعضی هایشان در جشنواره های خارجی منتخب دریافت جایزه شده اند، دلیل اینکه من بازیگری را دوست دارم و به سمت آن روانه شده ام این است که در من هزاران نفر زندگی می کنند، عطیه عاقل، عطیه دیوانه، عطیه قاتل، عطیه احمق، عطیه باهوش، عطیه منزوی، عطیه شاد و… این عطیه ها باید به تصویر کشیده بشوند، من خیلی پر انرژی هستم و تنها جایی که انرژی ام تخلیه می شود در دنیای سینما و مقابل دوربین است.

دوست دارید در کنار کدام هنرپیشه ها و برای کدام کارگردان بازی کنید؟

در کشور خودمان ایران خیلی دوست دارم با  آقایی “مهران مدیری” کار کنم و دوست دارم در کنار هدیه تهرانی، شهاب حسینی، حامد بهداد، سحر دولتشاهی، امیرآقایی، رضا کیانیان و .. ایفای نقش کنم، با کارگردان هایی که دوست دارم کار کنم، محمد حسین مهدویان، سعید روستایی، سیروس مقدم، هومن سیدی، برادران معظمی، برادران کیایی، محسن تنابنده و البته نرگس آبیار و تینا پاکروان، خارج از اینجا عاشق سینمای اسکورسیزی و تارانتینو و فینچر هستم و آرزوی من است با آنها کار کنم و بزرگترین آرزوی من همبازی شدن با دنزل واشنگتن، جیسون موموآ، مورگان فریمن، جانی دپ، کیانو ریوز و …است.

باندبازی و مافیا در دنیای ادبیات و تصویر تا چه میزان وجود دارد؟

تماما باند بازی است و ورود به این مافیا به قیمت تمام عمر من تا الان بوده است، واقعا آدم را فرسوده می کند، من هرگز دست از تلاش نمی کشم ولی واقعا در کشور ما پول حرف اول را می زند، هیچ کس به استعداد و توانایی آدمها توجه نمی کند، برای تست بازیگری به یکسری از مراکز مراجعه کرده ام که بعد از چندین بار رفتن و آمدن به من خبر داده اند که برای بازی در سریال قبول شده ام، من هم خوشحال از اینکه دارم نتیجه تلاشهایم را می گیرم، ناگهان یک نفر زنگ می زند از سمت آن موسسه و می گفت خانم شایان باید فلان مبلغ را پرداخت کنید که به شما نقش بدهیم، یک جایی رفتم که گفت پانصد میلیون پول بدهید تا هم به شما نقش بدهیم و هم عکستان را روی پوستر بزنیم، واقعا تاسف بار است که در کشور ما باید برای استعدادم، برای هنرم پول بدهم و نقش بخرم، ترجیح می دهم با آن پول خودم فیلم بسازم و بفرستم جشنواره ها تا اینکه نقش بخرم.

فضا برای رشد جوانها چقدر در مارکت هنری مهیا است؟

اتفاقا فضا اصلا مهیا نیست، برای همین است که یک عده با پول می شوند سلبریتی و یک عده تمام عمرشان خاک صحنه تئاتر خورده اند و هیچ وقت دیده نشده اند، در کشور ما فضای هنری به شدت فیلتر شده است و یک عده با پارتی بازی دارند صدرنشین جدول های هنر می شوند، من تمام عمرم را تا الان گذاشته ام و هنوز به حقم در دنیای هنر نرسیده ام، قدیم ترها وقتی می دیدند یکی دارد با تمام وجود تلاش می کند و یکی استعدادش و دغدغه اش را دارد زیر بال و پرش را می گرفتند، الان کافی است بفهمند یکی می خواهد پیشرفت کند و در فضای هنری دیده شود، تمام سنگ های دنیا را جمع می  کنند می اندازند زیر پایش که جلوی او را بگیرند.

سختی ها و شیرینی های فعالیت هنری مخصوصا بازیگری چیست؟

برای من که عاشقانه این حرفه را ستایش می کنم سختی وجود ندارد، حتی سختی هایش هم برای من شیرین است، اینکه هر بار خودتان را جای یک شخصیت می گذارید که نیستید برای من جذاب است، اینکه بدون درس خواندن نقش دکتر را به شما می دهند و دکتر صدایتان می کنند برای من جذاب است، اینکه دیوانه درونتان را به تصویر می کشید خیلی لذت بخش است، اینکه تمام بعدهای مخفی درونتان را جلوی دوربین نمایان می کنید برای  من خیلی جذاب است، من ذاتا آدم درونگرایی هستم و دوربین این فرصت را به من می دهد که درونیاتم را بیرون بریزم و با دیدنش لذت ببرم، بازیگری تماما برای من شیرین است، یک دوندگی دارد که در هیچ حرفه ای نیست، باعث ساختگی و پختگی می شود.

از فعالیت های پیش رو صحبت کنید.

در حال حاضر در پیش تولید دومین فیلم کوتاهم به نام «آخرین دفاع» هستم که به تهیه کنندگی و کارگردانی خودم است.

عباسعلی اسکتی